Paulina Stępniak

Co to jest blizna i jak powstaje?

Blizna powstaje na skutek narastania tkanki łącznej w miejscu, w którym doszło do uszkodzenia warstw skóry. Jej wygląd zależy od rodzaju i urazu tych tkanek, jednak najważniejszym aspektem, który będzie determinował dalsze postępowanie terapeutyczne jest jej głębokość. Podczas operacji chirurgicznej następuje przecięcie zewnętrznej powłoki skóry, tkanki podskórnej oraz wewnętrznych warstw, powięzi oraz mięśni. Wówczas w okresie bliznowacenia dochodzi do zaburzenia ruchomości i ślizgów owych powłok względem siebie, co stanowi znaczny problem dla homeostazy organizmu.

Jak to wygląda?

Dla lepszego zobrazowania problemu popularna jest wizualizacja tkanki łącznej jako ubrania na zimę - kurtki, swetra, koszulki i podkoszulki. Po przecięciu wszystkich tych warstw zalewamy powstałą przestrzeń klejem i zszywamy na nowo. W miejscu złączenia powłok powstają szew oraz zgrubienie, które ograniczają niezależne ruchy poszczególnych warstw oraz zaburzają ich swobodę i funkcję. Gdy pociągniemy za jedną, przemieszczą się wszystkie.

Co może to powodować?

Jedną z głównych funkcji skóry jest odbiór bodźców ze środowiska zewnętrznego takich jak dotyk czy propriocepcja, czyli czucie głębokie. Powstała blizna może zaburzać odbieranie i przekazywanie owych bodźców do układu nerwowego, co może przyczynić się np. do powstania zwiększonego napięcia spoczynkowego mięśni. Ważna jest więc praca nad nie tylko ruchomością, ale i wrażliwością obszaru objętego blizną.

Kiedy blizna jest zdrowa?

Kiedy nie wywołuje żadnych patologii, przeciążeń ani dolegliwości bólowych. Terapeuta w łatwy sposób potrafi palpacyjnie sprawdzić ruchomość, elastyczność i wygląd blizny. Powinna być cienka, jasna i gładka, bez zapadnięć ani zgrubień.

Kiedy nadaje się do terapii?

Przykładem złego zbliznowacenia rany, może być sytuacja po wycięciu wyrostka robaczkowego lub cesarskim cięciu, gdy zaburzenie ruchomości i elastyczności tkanek w okolicy powłoki brzusznej spowoduje ból kręgosłupa szyjnego. Spowodowane jest to częstszym przyjmowaniem pozycji zgięciowej ciała spowodowanym bólem i ciągnięciem blizny przy wyproście. Jest to tylko przykład pacjenta, u którego blizna bierze udział w powstawaniu zaburzenia w innym miejscu ciała.

Kiedy zacząć terapię?


Terapia tkanek miękkich może zostać wprowadzona dopiero po całkowitym wygojeniu się rany. W innym przypadku można zaburzyć proces gojenia i spowodować jego wydłużenie. Przy większych i głębszych ranach czas ten wynosi około 3-4 tygodni. Wówczas możliwe jest zastosowanie technik na tkanki otaczające bliznę, by po 2 tygodniach zacząć pracę bezpośrednio z nią. Terapia uwzględnia wówczas techniki rolowania, zbliżania i rozciągania skóry, jak i trakcję. Dobrym uzupełnieniem jest zastosowanie kinesiology tapingu dla poprawy elastyczności i trofiki tkanek otaczających bliznę oraz utrzymania efektu zapoczątkowanego przez pracę terapeuty przez 24h na dobę.

Jakie mam korzyści pracując z blizną?


Praca z blizną wpływa na poprawę jej wyglądu, staje się ona gładsza oraz mniej widoczna. Polepsza się również czucie w obrębie tkanek otaczających ranę, przez co obszar ten w coraz mniejszy sposób różni się od reszty. Terapia ma również pozytywny wpływ na przywrócenie sprawności i funkcji innych narządów. Przykładem pracy z blizną po cesarskim cięciu jest normalizacja dna miednicy, objawy zaparć, bóli brzucha i podbrzusza potrafią zniknąć.

Co ode mnie?

Każda blizna nadaje się do pracy z nią. Nawet 20-30 letnia ma wpływ na zaburzenie elastyczności powięzi i zaburzenie funkcjonowania narządów wewnętrznych. Dlaczego tego nie poprawić, dlaczego tego nie zmienić? Warto, zachęcam na terapię blizny do Reha Clinic.

Paulina Stępniak

terapeuta